Kancelaria Adwokacka adwokat Izabela Kałczuga

Bezpiecznie nad wodą - kto odpowiada za nasze bezpieczeństwo ?

  Plaża, kąpielisko to miejsce gdzie w sezonie letnim większość z nas spędza czas wolny. Przyjemny chłód, możliwość uprawiania licznych sportów, pływania albo zwyczajnej rekreacji - to wszystko sprawia, że baseny, kąpieliska morskie, rzeki i jeziora zapełniają się ludźmi. 

  Za zapewnienie bezpieczeństwa osobom pływającym, kąpiącym się, bądź uprawiającym sport lub rekreację na obszarach wodnych – innych niż teren parku narodowego lub krajobrazowego oraz innych niż teren, na którym prowadzona jest działalność w zakresie sportu lub rekreacji – odpowiada właściwy miejscowo wójt (burmistrz, prezydent miasta) jako zarządzający tym obszarem wodnym. Jego obowiązki w tym zakresie określa szczegółowo ustawa z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych. Wymóg zapewnienia bezpieczeństwa na obszarach wodnych - myśl art. 4 ust. 1 ustawy - polega w szczególności na:

- dokonaniu, we współpracy z policją i działającymi na danym terenie podmiotami uprawnionymi do wykonywania ratownictwa wodnego (np. Wodnym Ochotniczym Pogotowiem Ratunkowym) analizy zagrożeń, w tym identyfikacji miejsc, w których występuje zagrożenie dla bezpieczeństwa osób wykorzystujących obszar wodny do pływania, kąpania się, uprawiania sportu lub rekreacji,

- oznakowaniu i zabezpieczeniu terenów, obiektów i urządzeń przeznaczonych do pływania, kąpania się, uprawiania sportu lub rekreacji na obszarach wodnych,

- prowadzeniu działań profilaktycznych i edukacyjnych, polegających m.in. na: oznakowaniu miejsc niebezpiecznych i objęciu ich nadzorem, we współpracy z policją i podmiotami ratownictwa wodnego (w tym miejsc zwyczajowo wykorzystywanych do kąpieli) oraz uświadamianiu zagrożeń związanych z wykorzystywaniem obszarów wodnych, w tym prowadzeniu akcji edukacyjnych wśród dzieci i młodzieży szkolnej,

- informowaniu i ostrzeganiu o warunkach pogodowych oraz innych czynnikach, które mogą powodować utrudnienia lub zagrożenia dla zdrowia lub życia osób,

- zapewnieniu warunków do organizowania pomocy oraz ratowania osób, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia.

  Zgodnie z art. 5 ustawy wójt, jako zarządzający wyznaczonym obszarem wodnym, czyli kąpieliskiem, miejscem wykorzystywanym do kąpieli, pływalnią lub innym obiektem dysponującym nieckami basenowymi o łącznej powierzchni powyżej 100 m2 i głębokości ponad 0,4 m w najgłębszym miejscu lub głębokości powyżej 1,2 m, ma obowiązek umieścić, w ogólnie dostępnym miejscu, informacje dotyczące: zasad korzystania z tego obszaru wodnego, ograniczeń w tym zakresie, a także sposobu powiadamiania o wypadkach wraz z numerami alarmowymi. Osoba pływająca, kąpiąca się lub uprawiająca sport, czy rekreację na danym obszarze wodnym ma obowiązek zapoznać się z tymi informacjami.

Do obowiązków wójta należy także:

- w przypadku kąpieliska, pływalni oraz innych obiektów dysponujących nieckami basenowymi o łącznej powierzchni powyżej 100 m2 i głębokości ponad 0,4 m w najgłębszym miejscu lub głębokości powyżej 1,2 m: wytyczenie strefy dla umiejących i nieumiejących pływać oraz wydzielenie brodzika dla dzieci,

- zapewnienie stałej kontroli danego obszaru wodnego przez ratowników wodnych oraz utworzenie stanowiska do obserwacji,

- wyposażenie w sprzęt ratunkowy i pomocniczy oraz urządzenia sygnalizacyjne i ostrzegawcze (wzrokowe i słuchowe),

- oczyszczanie powierzchni dna obszaru przeznaczonego do pływania lub kąpieli z przedmiotów mogących spowodować skaleczenie lub inny wypadek,

- upowszechnianie zasad korzystania z wyznaczonego obszaru wodnego oraz zapewnianie przekazywania informacji o dopuszczalności lub zakazie korzystania z tego obszaru.

  Sposób oznakowania i zabezpieczania obszarów wodnych, a także wzory znaków zakazu, nakazu oraz znaków informacyjnych i flag zawarto w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych z 6 marca 2012 r.

  Przewidziano w nim, że strefy dla umiejących i nieumiejących pływać oraz brodzik w kąpieliskach i miejscach wykorzystywanych do kąpieli oznacza się bojami (pławami), z tym że:

- strefy dla nieumiejących pływać, o głębokości wody nie większej niż 120 cm - bojami w kolorze czerwonym, przy czym za bojami powinien znajdować się pas bezpieczeństwa o szerokości 5 m i głębokości nieprzekraczającej 130 cm,

- strefy dla umiejących pływać, o głębokości wody do 4 m – bojami w kolorze żółtym, przy czym ich odległość od strefy dla nieumiejących pływać lub od linii brzegowej może w kierunku prostopadłym wynosić maksymalnie 50 m, z tym że boje żółte nie powinny znajdować się w odległości większej niż 50 m od brzegu,

- wydzielony brodzik dla dzieci, o głębokości wody do 40 cm – bojami w kolorze białym oraz dodatkowo otacza się siatką sięgającą od powierzchni lustra wody do dna.

  W sytuacji, gdy granice stref dla umiejących i nieumiejących pływać wyznaczają granice pomostów stałych lub pływających, nie wykonuje się oznaczeń granic tych stref bojami.

  W kąpieliskach, miejscach wykorzystywanych do kąpieli, pływalniach oraz innych obiektach dysponujących nieckami basenowymi o łącznej powierzchni powyżej 100 m2 i głębokości ponad 0,4 m w najgłębszym miejscu lub głębokości powyżej 1,2 m należy oznaczyć głębokość wody poprzez:

- umieszczenie napisów informujących o głębokości na ścianach lub dnie niecek basenowych – w pływalniach oraz innych obiektach dysponujących nieckami basenowymi albo

- zamieszczenie tabliczek informujących o głębokości wody na pomostach lub bojach – w kąpieliskach i miejscach wykorzystywanych do kąpieli.

  Miejsca, w których kąpiel jest niedozwolona lub niebezpieczna, w szczególności przy śluzach, mostach, budowlach wodnych, na szlakach żeglownych, oznacza się odpowiednim znakiem zakazu, nakazu lub znakiem informacyjnym. Obszary wodne objęte zakazem kąpieli powinny być oznaczone, w szczególności przy dojściach i dojazdach do danego obszaru, odpowiednimi znakami określającymi przyczynę zakazu.

  Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy, ratownictwo wodne może być wykonywane przez Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe oraz inne podmioty, jeżeli uzyskały zgodę ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

  Minimalne wymagania dotyczące liczby ratowników wodnych zapewniających stałą kontrolę wyznaczonego obszaru wodnego określa rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z 23 stycznia 2012 r. Przewidziano w nim przykładowo, że w przypadku kąpielisk:

- śródlądowych na każde 100 m linii brzegowej powinien być jeden ratownik od strony lądu i jeden ratownik od strony lustra wody, przebywający na łodzi lub platformie umożliwiającej obserwację i umieszczonej poza strefą dla umiejących pływać,

- nadmorskich na każde 100 m linii brzegowej – 3-osobowe zespoły ratowników, w tym co najmniej jeden ratownik od strony lustra wody, a

- dla pływalni: dysponującej nieckami basenowymi o długości do 25 m – jeden ratownik, z nieckami o długości 25–50 m – 2 ratowników, a z nieckami o długości powyżej 50 m – 3 ratowników.

Świadomość zagrożeń jest niska, a skłonność do brawury wysoka.

Woda to cichy zabójca - zawsze trzeba zachować ostrożność i zdrowy rozsądek.

Adwokat Izabela Kałczuga