Niezależnie od przyjętego ustroju majątkowego, małżonkowi przysługuje prawo do korzystania z mieszkania i przedmiotów urządzenia domowego przysługujących drugiemu małżonkowi w celu zaspokojenia potrzeb rodziny.
Na podstawie art. 281 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego tytuł małżonka do mieszkania powstaje po jego stronie, gdy spełnia on następujące przesłanki:
· jego współmałżonkowi przysługuje prawo podmiotowe do tego mieszkania, a jemu ono nie przysługuje;
· korzystanie z mieszkania, do którego prawo ma współmałżonek, jest konieczne w celu zaspokajania potrzeb rodziny.
Na podstawie art. 281 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego małżonkowi, któremu nie przysługuje prawo do mieszkania, przysługuje roszczenie o dopuszczenie do korzystania z mieszkania (współposiadania i używania mieszkania).
Zakres uprawnień małżonka zawsze jest ograniczony celem w postaci zaspokajania
potrzeb rodziny.
Rozporządzenie przez małżonka prawem do mieszkania służącym lub mogącym służyć zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych rodziny, utrudnianie korzystania z mieszkania współmałżonkowi, niedopuszczenie małżonka do mieszkania może być traktowane jako zachowanie naruszające z jednej strony obowiązek wzajemnej pomocy, z drugiej zaś obowiązek zaspokajania potrzeb rodziny. Powyższe zaś może przełożyć się w postępowaniu w sprawie o rozwód na uznanie winy takiego małżonka w rozkładzie pożycia.