Sąd rozwiązuje małżeństwo przez rozwód w przypadku ustalenia, że pomiędzy małżonkami doszło do zupełnego i trwałego rozkładu pożycia małżeńskiego, a co za tym idzie ustała więź emocjonalna, fizyczna i gospodarcza.
Trzeba jednak mieć na uwadze to, iż pomimo nastąpienia trwałego i zupełnego rozkładu pożycia małżeńskiego mogą zaistnieć przesłanki, które powodują wykluczenie możliwości orzeczenia rozwodu.
Kodeks rodzinny i opiekuńczy przewiduje następujące negatywne przesłanki rozwodu:
1. jeżeli wskutek rozwodu miałoby ucierpieć dobro małoletnich dzieci
Sąd może dojść do przekonania, że z uwagi na wiek dziecka, stopień dojrzałości, a w szczególności brak wiedzy dziecka o rozwodzie i zorientowania w sytuacji , rozwód mógłby pociągać negatywne skutki dla takiego dziecka.
2. jeżeli rozwód byłby sprzeczny z zasadami współżycia społecznego
Sąd może dojść do przekonania, że orzeczenie rozwodu w przypadku np. choroby fizycznej lub psychicznej jednego z małżonków byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Choroba nie jest jedyną przesłanką – mogą wystąpić inne, np. uchybienie obowiązku lojalności, pomocy zawsze oceniane przez pryzmat zasad współżycia społecznego, które należy rozumieć jako reguły odnoszące się do uznanych w danym społeczeństwie wartości.
3. jeżeli rozwodu żąda małżonek wyłącznie winny rozkładowi pożycia małżeńskiego, a drugi odmawia zgody na rozwód
W tym przypadku Sąd, po pierwsze zobowiązany będzie do ustalenia, który z małżonków ponosi winę za rozkład pożycia małżeńskiego, po drugie w przypadku ustalenia, że rozwodu żąda małżonek wyłącznie winny, Sąd musi ustalić czy odmowa małżonka niewinnego jest zgodna z zasadami współżycia społecznego, a zatem ustalić motywy odmowy zgody na rozwód.