Jeśli dziecko urodziło się w czasie trwania małżeństwa albo przed upływem 300 dni od jego ustania lub unieważnienia domniemywa się, że ojcem dziecka jest mąż matki. Po urodzeniu się dziecka formalności sprowadzają się do zarejestrowania dziecka w Urzędzie Stanu Cywilnego.
Jeśli matka dziecka jest niezamężna, ustalenie ojcostwa może nastąpić poprzez złożenie oświadczenia o uznaniu ojcostwa, które dokumentuje się w formie protokołu podpisanego przez rodziców dziecka i kierownika urzędu stanu cywilnego albo konsula. (art. 63 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego). Do skuteczności uznania konieczne jest, aby matka dziecka potwierdziła, że ojcem dziecka jest ten mężczyzna.
W przypadku braku zgodny na uznanie dziecka, pozostaje sądowe ustalenie ojcostwa.
Można również uznać ojcostwo przed urodzeniem się dziecka już poczętego. Do uznania dziecka poczętego matka dziecka przedstawia zaświadczenie lekarskie o ciąży. Osoba, która ukończyła lat 16 a nie ukończyła lat 18 oświadczenia konieczne do uznania ojcostwa może złożyć tylko przed sądem opiekuńczym.
Uznanie wywoła pełne skutki dopiero z chwilą urodzenia się żywego dziecka. Prawa przysługujące mu dotąd tylko warunkowo przekształcają się bowiem w prawa bezwarunkowe, i to ze skutkiem wstecznym, obejmującym także okres przed narodzeniem.
W akcie urodzenia dziecka zostaną wpisane dane dotyczące ojca zgodnie z oświadczeniem o uznaniu.
Od chwili urodzenia dziecko nosi nazwisko wskazane w zgodnych oświadczeniach rodziców, składanych jednocześnie z oświadczeniami koniecznymi do uznania ojcostwa. Rodzice mogą wskazać nazwisko jednego z nich albo nazwisko dwuczłonowe składające się z nazwiska matki i nazwiska ojca dziecka. Jeżeli nie złożyli zgodnych oświadczeń, nosi ono nazwisko dwuczłonowe.