Mija pierwszy tydzień wakacji i jak co roku pojawia się problem rodziców żyjących w rozłączeniu, co do ustalenia, kiedy i z którym z rodziców dziecko ma spędzić wakacje. Zdarzają się również sytuacje, w których mimo wcześniejszych ustaleń rodzic zmienia zdanie oświadczając, że wypracowane porozumienie przestaje obowiązywać.
Rodzice i dzieci mają prawo do odbywania ze sobą kontaktów, które obejmują zarówno te bieżące, jak i te w czasie wakacji. Ideałem byłoby, gdyby rodzice ze względu na dobro dziecka, dając wyraz swej dojrzałości emocjonalnej wypracowali porozumienie u mediatora bez angażowania w tym zakresie sądu rodzinnego. Jeżeli nie jest to możliwe zawsze istnieje możliwość złożenia wniosku do sądu o uregulowanie kontaktów w tym zakresie, czy rozszerzenie kontaktów bieżących o okres wakacji.
Nie będę ukrywać, że procedura sądowa trwać może długo. Okazać się więc może, że sposobność do zakończenia postępowania nadarzy się dopiero po wakacjach. Środkiem pomocnym uregulowania kontaktów w bieżące wakacje jest instytucja zabezpieczenia powództwa na czas trwania postępowania. Wniosek takowy może zostać złożony zarówno z żądaniem głównym, jak i w osobnym piśmie.
Wniosek o udzielenie zabezpieczenia, co do zasady, podlega rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym bezzwłocznie, nie później jednak niż w terminie tygodnia od dnia jego wpływu do sądu. Jednakże trzeba pamiętać, że termin ten jest dla sądu jedynie terminem instrukcyjnym i niezachowanie go przez sąd nie pociąga za sobą żadnych konsekwencji.
Dziecko nie powinno przebywać za granicą tylko z jednym z rodziców bez zgody drugiego, który ma prawo współdecydowania o jego istotnych sprawach.
Na wyjazd za granicę małoletniego wraz z jednym z rodziców, któremu w wyroku orzekającym rozwód powierzono wykonywanie władzy rodzicielskiej, potrzebne jest oświadczenie o zgodzie drugiego z rodziców, który nie został pozbawiony władzy rodzicielskiej, a w razie niemożności uzyskania takiego oświadczenia – zezwolenie władzy opiekuńczej -Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 11.10.1963 r. (sygn. akt III CO 23/63).
Rodzic może wyjechać ze swoim dzieckiem za granicę bez zgody drugiego rodzica, gdy drugi rodzic:
· został pozbawiony władzy rodzicielskiej nad dzieckiem na podstawie postanowienia sądu;
· ma zawieszoną władzę rodzicielską nad dzieckiem na podstawie postanowienia sądu;
· ma ograniczoną władzę rodzicielską nad dzieckiem, a sąd ograniczając władzę zastrzegł, że drugi rodzic nie może decydować o istotnych sprawach dziecka lub np. wprost ustalono, że rodzic nie może decydować o wyjazdach dziecka za granicę.
· zmarł lub jest nieznany.
· zostanie pozbawiony uprawnienia do współdecydowania o zmianie miejsca pobytu dziecka na podstawie orzeczenia sądu zagranicznego, uznanego w Polsce.
Nie ma w Polsce formularzy do wyrażenia zgody na wyjazd dziecka za granicę. Wyrażenie zgody może zatem nastąpić w dowolnej formie. Warto wpisać w zaświadczeniu, dane osobowe mamy, taty, dziecka, w tym numery PESEL, numery dowodów osobistych lub paszportów, miejsce i termin wakacji. Oczywiście rodzic musi wpisać, że wyraża zgodę na wyjazd. Najbezpieczniejszą formą jest udanie się do notariusza i złożenie takich oświadczeń przed notariuszem.
Ustalając wakacje, unikajcie rywalizacji ze współrodzicem o to, kto może zaplanować najfajniejsze wakacje. Dzieci będą szczęśliwe spędzając czas z każdym rodzicem, niezależnie od lokalizacji, albowiem rywalizacja może rodzić wrogość między rodzicami, którą w następstwie wyczuwają.